Χαρακτηριστικά Φυλής
Ο ελληνικός ιχνηλάτης αποτελεί ένα πραγματικό διαμάντι και καμάρι της ελληνικής παράδοσης και ιστορίας που πρέπει όλοι μας να το διαδώσουμε και να το προστατεύσουμε σαν κόρη οφθαλμού. Ένα σκυλί πραγματικά ακούραστο, έξυπνο και αποδοτικό και σαν κυνηγόσκυλο και σαν φύλακας και σαν ζώο συντροφιάς. Το να το βλέπεις να τρέχει και να σταματά απότομα για να σου δείξει το θήραμα είναι πραγματικά υπέροχο! ένα σκυλί της ελληνικής παράδοσης και γης εναρμονισμένο με τον τόπο και τους ανθρώπου , που ζητάει ελάχιστα και δίνει τα μέγιστα χωρίς ποτέ να θυμώσει ή να φύγει από τον άνθρωπο που το ταίζει. Φερθείτε του με σεβασμό σε αυτό το διαμάντι της ελληνικής κυνηγητικής παράδοσης.Ένα πραγματικά όμορφο σκυλί με τα μακριά του αυτιά και το μαύρο παλτό στη ράχη του, με τα έξυπνα μάτια του που "αλωνίζουν" το μέρος της θήρας του και την ουρά του που δεν σταματάει λεπτό να κουνιέται. Εξαιρετικά αφοσιωμένος, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης, έχει ιδιαίτερα προσόντα, είναι πολύ ευγενικός στους τρόπους του, φιλικός και στοργικός. Πληγώνεται όταν παραμελείται και μπορεί να γίνει επιθετικός. Αγροτόσκυλο, με γερό και ελαφρύ σκελετό, είναι πολύ γρήγορος στο τρέξιμό του και πολύ αποδοτικός στην κυνηγετική συνήθως εργασία του. Το σώμα του είναι δυνατό και μυώδες, αλλά ποτέ δεν υπερβαίνει τα κιλά του λόγω της υπερκινητικότητάς και της επιμονής του. Έχει την ικανότητα να ασκεί μοναχικό αλλά και αγελαίο κυνήγι κι ενώ δεν προκαλεί καβγάδες, στις αψιμαχίες είναι φοβερός μαχητής.
Έχει φοβερή ανθεκτικότητα και αντοχή και σπανίως επισκέπτεται τον κτηνίατρο με προβλήματα υγείας. Αφοσιωμένος φίλος, ακούραστος εργάτης, αεικίνητος, βρίσκεται διαρκώς σε αναζήτηση και μπορεί να κυνηγά όλη μέρα με μικρή ποσότητα τροφής, χωρίς να επηρεάζεται η απόδοσή του.
Ερλιχίωση
Είναι μια συχνή και σοβαρή ασθένεια του σκύλου που προκαλείται από τα βακτήρια του γένους Erlichia (Erlιchia canis, Erl. ,Platys, Erl.risticii, Erl. chaffensis, Erl. ewingii). Ενδιάμεσοι ξενιστές του βακτηρίου είναι κάποια είδη κροτώνων (τσιμπούρια) τα οποία μεταδίδουν την ασθένεια από μολυσμένο σκύλο σε υγιή σκύλο. Τα τσιμπούρια αυτά μπορούν να μολύνουν καινούρια σκυλιά ακόμη και 4-5 μήνες μετά την αποκόλληση τους από τον μολυσμένο σκύλο. Γι’ αυτό τον λόγο τα σκυλιά κινδυνεύουν ακόμη και για όλο τον χρόνο όταν υπάρχουν οι κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες.
Κλινικά συμπτώματα:
Ο χρόνος επώασης ποικίλει από μια έως τρεις εβδομάδες. Υπάρχουν οι οξεία , η υποξεια και η χρόνια μορφή της ασθένειας, αν και πολλές φορές τα όρια μεταξύ τους είναι δυσδιάκριτα.
Τα κύρια συμπτώματα μπορεί να είναι πολλά, αδυναμία, καταβολή δυνάμεων, πυρετός, ίκτερος αιμορραγική διάθεση (αιματουρία, ρινορραγία- επίσταξη, ουλορραγία, μέλαινα).
Εργαστηριακά συχνά υπάρχει αναιμία, θρομβοκυτταροπενία υπερπρωτειναιμία, υπερσφαιριαιμία κ.α.
Διάγνωση:
Είναι κατά κανόνα εργαστηριακή. Εξετάζουμε κυρίως το αίμα, αλλά και λεμφαδένες ή μυελό οστών. Γίνονται ορολογικές (ανίχνευση αντισωμάτων) αλλά και η πιο σύγχρονη , αξιόπιστη εξέταση PCR.
Θεραπεία:
Η κύρια θεραπεία περιλαμβάνει την δοξυκυκλίνη για 4 εβδομάδες (φάρμακο εκλογής), την οξυτετρακυκλίνη και την ιμιδοκαρβή (δίνεται και συνδυαστικά με την δοξυκυκλίνη)
Υποστηρικτικά δίνονται γλυκοκορτικοστεροειδή αναβολικά (νανδρολόνη),κορτικοστεροειδη, σιδηρος, αντιβιοτικα (σε πιο βαριά κλινικη εικονα).
Η περιοδική μεταγγιση αιματος σε χρόνια βαριά ελριχίωση βοηθά.
Πρόληψη:
Πρέπει ο σκύλος μας να είναι πάντα απαλλαγμένος από τσιμπούρια. Υπάρχουν αρκετά φάρμακα που είναι αποτελεσματικά κατά των τσιμπουριών-περιλαίμια αμπούλες, σπρέι, λουτρά με ειδικά διαλύματα.
Μόνον ο Κτηνίατρος σας θα σας προτείνει το πιο κατάλληλο.
(Άρθρο του κτηνιάτρου Μιχάλη Δασκαλάκη)
Ψώρα
Η ψώρα των ζωών είναι μια διαταραχή του δέρματος που προκαλείται από μικροσκοπικά παράσιτα που ονομάζονται ακάρεα. Η Σαρκοπτική ψώρα, η γνωστή ψώρα του σκύλου, μεταδίδεται εύκολα μεταξύ των σκύλων και μπορεί επίσης να μεταδοθεί και σε ανθρώπους, αλλά ευτυχώς τα παράσιτα αυτά δεν επιβιώνουν στον άνθρωπο. Τα συμπτώματα είναι έντονος κνησμός, κόκκινο δέρμα, πληγές, και απώλεια τριχών. Τα αυτιά του σκύλου, το πρόσωπο και τα πόδια προσβάλλονται συνηθέστερα. Ένα άλλο είδος ψώρας των σκύλων είναι η δεμοδηκτική ψώρα που μπορεί να προκαλέσει φαλακρά σημεία, εφελκιδοποίηση, και πληγές, αλλά αυτή δεν είναι μεταδοτική μεταξύ των ζώων ή ανθρώπων. Η θεραπεία εξαρτάται από το είδος της ψώρας.
