χαρακτηριστικά φυλής

DUNKER - FCI Standard No 203/ 26-01-1993, ΝΚΚ

ΚΑΤΑΓΩΓΗ: ΝΟΡΒΗΓΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Μεσαίου μεγέθους σκύλος με ορθογώνια κατασκευή, δυνατός, χωρίς να είναι βαρύς, γεροδεμένος και κομψός. Εκφραστικός και ανθεκτικός. Πολύ καλές γωνίες των πίσω σκελών, που δείχνουν ισορροπία και σταθερότητα. Κορμός τετράγωνος.

ΚΕΦΑΛΙ: Καθαρό και επιβλητικό με καλό μήκος και παράλληλες επιφάνειες, χωρίς να σχηματίζουν γωνίες. Stop τονισμένο, αλλά όχι βαθύ και απότομο. Μάγουλα καθαρά χωρίς προεξέχοντα κόκαλα.
ΚΡΑΝΙΟ: Ελαφρώς θολωτό. Ινιακή προεξοχή τονισμένη.
ΜΑΤΙΑ: Σχεδόν μεγάλα, αλλά όχι πεταχτά. Σχήμα στρογγυλό και χρώμα σκούρο. Τα τοιχώματα του ματιού είναι παρδαλά μπλε. Λαμπερά και εκφραστικά με ήρεμη και ζεστή διάθεση. Τα βλέφαρα κλείνουν σφιχτά.
ΜΟΥΣΟΥΔΑ: Σχεδόν μακριά, με ορθογώνιο κόψιμο. Ρύγχος ίσιο και πλατύ. Μύτη μαύρη με πλατιά ρουθούνια.
ΑΥΤΙΑ: Τοποθετημένα σχεδόν χαμηλά παρά ψηλά. Κρεμαστά, κλείνουν προς το κεφάλι. Μαλακά, μετρίως πλατιά, λεπτά, στρογγυλεύουν στο τέλος. Επίπεδα χωρίς πτυχές. Οχι τόσο κοντά, αλλά αρκετά μακριά έτσι ώστε όταν τεντώνονται, να φτάνουν στα μισά της μουσούδας.

ΣΩΜΑ
Πάνω γραμμή του σώματος σταθερή και ίσια. Λαιμός μακρύς, χωρίς πολύ φανερό λάρυγγα. Ράχη ίσια, σφιχτή και όχι πολύ μακριά. Λαγόνια πλατιά και μυώδη, χωρίς καμπούρα. Καπούλια ελαφρώς λοξά και πολύ μυώδη. Στήθος ευρύχωρο με καλά αναπτυγμένα πλευρά. Κοιλιά ελαφρώς ανεβασμένη.

ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΣΚΕΛΗ: Μπροστινά σκέλη δυνατά, ίσια, στεγνά. Ωμοπλάτη μυώδης, μακριά με λοξά πλευρά, που κλείνουν καλά στο στήθος. Καλή γωνιακή σχέση με τους αγκώνες. Βραχίονες ίσιοι. Κνήμη ελαφρώς λοξή. Πόδια τοξωτά με καλό τρίχωμα ανάμεσα στα δάχτυλα. Πατούσες σφιχτές.
ΠΙΣΩ ΣΚΕΛΗ: Με καλές γωνίες γενικώς, στέκονται παράλληλα. Μηρός φαρδύς. Κότσι στεγνό, χαμηλά στο έδαφος. Από πλάγια θέση φαίνεται φαρδύ. Πόδια όπως και τα μπροστινά. Σε περίπτωση που υπάρχουν παράνυχα, τα οποία είναι κληρονομιά των προγόνων, πρέπει να κόβονται.
ΟΥΡΑ: Τοποθετημένη στο επίπεδο της πάνω γραμμής του σώματος. Χοντρή στη ρίζα, λεπταίνει προς την άκρη. Στέκεται με μια ελαφριά ανοδική κλίση, στο επίπεδο που βρίσκεται το κότσι ή και πιο κάτω.
ΤΡΙΧΩΜΑ: Ίσιο, σκληρό, πυκνό και όχι πολύ κοντό. Το πίσω μέρος του μηρού και η ουρά, έχουν λίγο περισσότερο τρίχωμα. Χρώμα μαύρο ή μπλε του κότσυφα παρδαλό, με σημάδια αχνά κοκκινοκίτρινα, παλ και άσπρα. Σαμάρι μαύρο ή παρδαλό μπλε του κότσυφα. Το ζεστό καστανό ή το μαύρο που κυριαρχεί στη μουσούδα κι επίσης στο επίπεδο του πίσω μέρος του γόνατου, δεν προτιμάται συνήθως. Όταν επικρατεί το άσπρο γενικώς ή όταν ξεπερνά τους ώμους και φτάνει στην περιοχή της κοιλιάς και δημιουργεί «σοσόνι» κάτω απ' το κότσι και αφορά σωστές κηλίδες, είναι παραδεκτό.

ΥΨΟΣ- ΒΑΡΟΣ: Το ύψος στο ακρώμιο είναι γύρω στα 50-55 cm (ιδανικό 53 cm) για το αρσενικό και για το θηλυκό 47-53 cm (ιδανικό 50 cm). Το βάρος κυμαίνεται στα 18 - 25 kg.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: Θεωρείται ελάττωμα, οποιοδήποτε στοιχείο ξεφεύγει πολύ φανερά από τα standards, που περιγράφτηκαν παραπάνω. Άσπρο που επικρατεί γενικώς κατά 50% και παραπάνω είναι ελάττωμα αποκλεισμού, καθώς επίσης και η επιθετικότητα.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Το Dunker είναι ο περισσότερο δημοφιλής Ιχνηλάτης της Νορβηγίας. Είναι γνωστός και στην Σουηδία, όπου ονομάζεται «Νορβηγικός Ιχνηλάτης». Δημιουργήθηκε το 1820 με διασταύρωση των ντόπιων σκύλων της Νορβηγίας και του Ρώσικου Ιχνηλάτη Αρλεκίνου (Άγγλο-Ρωσικός Ιχνηλάτης). Είναι ένας συνδυασμός δύναμης και αντοχής των ιχνηλατών σκύλων με την ταχύτητα των λαγωνικών ντόπιων της Νορβηγίας. Ο Wilhelm Dunker, το 1850, έκανε καθαρή και γνήσια αναπαραγωγή αυτής της ράτσας και κατόρθωσε να την αναγνωρίσει επίσημα, έτσι ο σκύλος πήρε τ' όνομά του.

ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ-ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ

Είναι το περισσότερο διαδεδομένο σκυλί της Νορβηγίας, ειδικευμένο για το λαγό και για μικρά θηράματα κυρίως. Σκύλος παντός καιρού και εδάφους και ιδιαίτερα στα χιόνια. Είναι εξαιρετικός ιχνηλάτης του λαγού, φημίζεται για τη μεγάλη αντοχή και την πολύωρη καταδίωξη. Ιχνηλάτης αντοχής, ανθεκτικός στα πιο δύσκολα εδάφη και στους πιο δύσκολους καιρούς.