Χαρακτηριστικά Φυλής
Καταγωγή-Περιγραφή
Μεγάλο για το μέγεθός του, το Μπηγκλ είναι σκύλος στον υπερθετικό: έχει μεγάλη καρδιά, μεγάλη αισιοδοξία, μεγάλα κέφια, έντονη παρουσία και χαρούμενη διάθεση που είναι μεταδοτική. Ο αξιαγάπητος, ζωηρός του χαρακτήρας, η ελκυστική του εμφάνιση, το βολικό του μέγεθος, η ευφυΐα και η καλή του υγεία (είναι γνωστό για την μακροβιότητά του) οδήγησαν τη φυλή σε εξαιρετική δημοτικότητα, που υπερέβη τον αρχικό της ρόλο σαν κυνηγόσκυλο.
Αγελαίος ιχνηλάτης, παροιμιώδους αντοχής και οσφρητικής οξύτητας, το Μπηγκλ εξέχει στο κυνήγι του λαγού, του φασιανού και του ορτυκιού και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού και συνοδεύει την ιχνηλασία του με ένα γλυκόηχο, χαρακτηριστικό γαύγισμα. Η τάση του να “δίνει φωνή” και η έμφυτη τάση για ανεξαρτησία που μοιράζονται όλοι οι ιχνηλάτες, αυξάνουν τις απαιτήσεις της φυλής σαν κατοικίδιο, αλλά είναι κάτι που εύκολα αντιμετωπίζεται με προληπτική αγωγή και σωστή εκπαίδευση.
Όπως όλοι οι ιχνηλάτες, η φυλή έχει (και) αρχαιοελληνικές καταβολές, κάτι εμφανές από τις συγγένειες στη μορφή της κεφαλής, των αυτιών και του (τρίχρωμου) μανδύα του με τον Ελληνικό Ιχνηλάτη. Οι πρόγονοι του τελευταίου “μεταφυτεύθηκαν” στη Βόρεια Ευρώπη και σχημάτισαν τη βάση των Κελτικών, Γαλλικών και Βρετανικών Ιχνηλατών, που είναι πρόγονοι του Μπήγκλ. Άμεσος συγγενής του κλασικού Foxhound (Αλεποθήρα) και του Χάρριερ, το Μπηγκλ είναι μια μικρόσωμη παραφυάδα των ιχνηλατών τύπου Αγίου Ουμβέρτου και Μπλάντχαουντ.
Κυνηγός αγέλης
Επί αιώνες τώρα η φυλή κυνηγούσε σε κοπάδια για λογαριασμό της Αγγλικής αριστοκρατίας και ήταν από τις πρώτες φυλές που αναγνώρισε ο Βρετανικός Κ.Ο. με την ίδρυσή του το 1873. Στο τέλος του 19ου αιώνα υπήρχαν στη χώρα 44 αγέλες Μπηγκλ! Ο αποικισμός της Αμερικής μετέφερε την φυλή στη Νέα Ήπειρο, όπου απολαμβάνει επίσης μεγάλη δημοτικότητα, όπως άλλωστε και στον υπόλοιπο κόσμο. Για πρώτη φορά της απονεμήθηκαν πιστοποιητικά πρωταθλήματος το 1892 και από τότε η φυλή είναι εξαιρετικά επιτυχημένη στις εκθέσεις μορφολογίας.
Από τις λιγότερο “υπερβολικές” φυλές, το Μπηγκλ είναι ανθεκτικό, συμπαγές και κομψό, γενναίο και αποφασιστικό σκυλί, εξαιρετικά προικισμένο στο κυνήγι (κυρίως του λαγού), με φιλικό και ισορροπημένο χαρακτήρα. Έχει ισχυρό, αρμονικό κεφάλι μέσου μεγέθους, σκουρόχρωμα, μεγάλα μάτια με ζωηρή και γλυκειά έκφραση και κανονική οδοντοστοιχία. Τα μεγάλα, στρογγυλεμένα του αυτιά είναι φίνα και πέφτουν με χάρη δίπλα στα μάγουλα. Ισχυρός λαιμός, εργονομικές γωνιώσεις και συμπαγές σώμα με βαθύ στήθος, ίσια ράχη και όχι ανασυρμένη κοιλιά, στηρίζονται πάνω σε μετρίου μήκους, γερά σκέλη με συμπαγή, στρογγυλά κόκκαλα και χονδρά, γατίσια πέλματα.
Οι μηροί είναι μυώδεις και η πίσω γωνίωση επαρκής αλλά όχι υπερβολική. Η χαρακτηριστική ουρά του Μπηγκλ είναι φυτρωμένη ψηλά, μετρίου μήκους, φερόμενη σχεδόν κάθετα προς τη ράχη, αλλά ποτέ δεν γέρνει προς αυτήν και είναι καλυμμένη από πλούσιο τρίχωμα. Η κίνησή του είναι ελεύθερη, άνετη, ζωηρή και μεγάλης αντοχής. Το τρίχωμα είναι κοντό, αδιάβροχο και τα χρώματά του όλοι οι κλασικοί συνδυασμοί του ιχνηλάτη (δίχρωμο ασπροκόκκινο ή τρίχρωμο άσπρο-μαύρο-κόκκινο) εκτός από την απόχρωση του συκωτιού. Μέγεθος, μεταξύ 33 και 40 εκατοστών.
Χαρακτηριστικά Φυλής
Xρήση
Κυνηγετικά σκυλιά που έχουν όλα τα χαρακτηριστικά ενός ιχνηλάτη. Στην Κύπρο, αυτά τα σκυλιά χρησιμοποιούνται συνήθως για κυνήγι λαγού και τριχωτών θηραμάτων. Ο ιχνηλάτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης για μεγαλύτερα θηράματα όπως διάφορα είδη ελαφιών ή αγριόχοιρου.Μπορούν να κυνηγήσουν μόνα τους ή σε ομάδες.
FCI – Ταξινόμηση
Ομάδα 6:
Ιχνηλάτες και συγγενείς φυλές.
Τμήμα 1.2: Ιχνηλάτες μεσαίου μεγέθους.
Σύντομη Ιστορική Αναφορά
Ο κυπριακός αρλεκίνος ιχνηλάτης είναι τοπικό κυνηγόσκυλο που χρησιμοποιείται εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα από τους Κύπριους κυνηγούς. Πηγαίνοντας πιο πίσω σε πιο παλιές περιόδους, τα στοιχεία του θυμίζουν ένα ιχνηλάτη που συναντάμε σε αρχαία ψηφιδωτά.
Σίγουρα πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούσαν εδώ και αιώνες τους απογόνους από τα συγκεκριμένα σκυλιά για κυνήγι, κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και κυρίως της Αγγλικής κατοχής, η τοπική φυλή διασταυρώθηκε με άλλες φυλές που έφερε η κατοχή στο νησί.
Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας επέφερε τον σημερινό ιχνηλάτη. Είναι πολύ πιθανόν, ότι άλλες φυλές ( Γαλλικοί ιχνηλάτες ) που ήταν δημοφιλής και χρησιμοποιούνταν από τους ντόπιους κυνηγούς, να έχουν συνεισφέρει στην διαμόρφωση του Κυπριακού Αρλεκίνου Ιχνηλάτη ο οποίος αναπτύχθηκε τα τελευταία 25-30 χρόνια ως πραγματική φυλή, στην Κύπρο με αρλεκίνους χρωματισμούς στο τρίχωμα.
Γενική Έμφάνηση
Ιχνηλάτης μεσαίου μεγέθους μακρύτερος στο μήκος σε σχέση με το ύψος και τα ακρώμια. Ισότιμες αναλογίες. Δυνατά οστά, απαλό και επίπεδο τρίχωμα σε όλο το σώμα. Συγκεκριμένους αρλεκίνους χρωματισμούς στο τρίχωμα.
Σημαντικές αναλογίες
Το σώμα είναι ορθογώνιο, είναι μεγαλύτερο από το ύψος και τα ακρώμια.
Μήκος κρανίου / μήκος ρύγχους = 1/1 ή λιγότερο μικρότερο ρύγχος από το μήκος του κρανίου.
Συμπεριφορά / Ιδιοσυγκρασία – Ταμπεραμέντο
Δραστήριος, και πολύ κινητικός, στοργικούς και πολύ κοινωνικός. Στο κυνήγι, είναι σκύλος με καλή αντοχή. Εφ’ όσον πάρει το ίχνος του θηράματος, θα το ακολουθήσει μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος του. Έχει κραυγαλέα φωνή και την χρησιμοποιεί στα έντονα σημεία που υπάρχουν ίχνη. Πριν το ξεφώλιασμα και κατά την διάρκεια της δίωξης. Συνήθως έχουν όλη την ώρα την μύτη στο έδαφος, αλλά σε ξηρές συνθήκες δουλεύουν και με το κεφάλι ψηλά εκμεταλλευόμενοι τον άνεμο. Κουνάει έντονα την ουρά του όταν ακολουθάει σε ίχνος .
Κεφάλι
Κρανίο – με ρύγχος γραμμές σχεδόν παράλληλες. Φαίνεται από το προφίλ ότι το κρανίο είναι επίπεδο, με μέτρια στάση όχι πολύ βαθιά. Το μέτωπο φαίνεται να μοιάζει κυκλικό λόγω της χαμηλής τοποθέτησης των αυτιών. Το κεφάλι είναι πιο στρογγυλεμένο και λεπταίνει ομαλά, κωνικά στο ρύγχος και τέλος στη μύτη. Το ινιακό οστό δεν είναι πολύ σαφής. Στο τελείωμα του ρυνιακού οστού υπάρχει μια ελαφρώς καμπύλη.
Κρανιακή περιοχή:
Κρανία: μεσαίο πλάτος, ευρύτερο (μεγαλύτερο) στα αρσενικά. Φαίνεται από το μέτωπο ότι έχει καμπυλωτό προφίλ. Πλάτος και μήκος σχεδόν ίσα. Το ινιακό οστό μόλις και μετά βίας διαφαίνεται.
Ρυνομετωπικό κοίλωμα:
Ελαφρώς τονισμένη, ομαλό σβήσιμο.
Περιοχή προσώπου:
Μύτη:
Μεγάλη με ανοικτά και μεγάλα ρουθούνια. Το χρώμα είναι πάντα σύμφωνα με τους χρωματισμούς του τριχώματος ή μπορεί να είναι μαύρη.
Ρύγχος:
Κωνικό ρύγχος ελαφρώς τοξωτό. Το πλάτος και το βάθος του ρύγχος είναι σχετικά ίσο. Μέτρια ορθογώνια μείωση ομαλή προς την άκρη της μύτης.
Χείλη:
Τα πάνω χείλη καλύπτουν τα κάτω χείλη, είναι χαλαρά και ελαφρώς ανεπτυγμένα, όχι πολύ εντυπωσιακά. Το χρώμα της βλεννογόνους μεμβράνης είναι το ίδιο χρώμα μ΄ αυτό στη μύτη.
Σαγόνια / Δόντια:
Δάγκωμα ψαλιδιού. Επίπεδο δάγκωμα είναι αποδεκτό. Δόντια άσπρα με ανεπτυγμένους κυνόδοντες, πλήρης οδοντοστοιχία.
Μάγουλα:
Όχι πολύ χαλαρά.
Μάτια:
Μεσαίου μεγέθους με σχήμα οβάλ. Το χρώμα είναι πάντα σύμφωνα με το χρωματισμό του τριχώματος. Χαρακτηριστικό για την φυλή είναι η ετεροχρωμια ( μάτια με διαφορετικό χρώμα ), μπλε λαμπερό το συναντούμε πολύ συχνά σε ισχυρούς αρλεκίνους χρωματισμούς τριχώματος. Το χρώμα των βλέφαρων είναι σύμφωνα με το χρώμα του τριχώματος.
Αυτιά:
Τοποθετημένα κάτω από το επίπεδο των ματιών. Μακριά που το μήκος ( πρέπει να αγγίζει την βάση της μύτης ) , έχουν σχήμα ‘V’ με μια στρογγυλή άκρη.
Λαιμός:
Ισχυρός, λαιμός που θυμίζει σχήμα κώνου. Το δέρμα είναι παχύ και καλύπτεται με μέτριο, ορατό προγούλι.
Σώμα:
Ορθογώνιο, δυνατό και αρκετά συμπαγές.
Ράχη:
Ίσιο με μια ελαφριά καμπύλη στην πλάτη.
Άκρα:
Άρτια σχεδιασμένα
Πλάτη:
Δυνατή και μεγάλη
Νεφρί:
Βραχύς και δυνατοί αλλά ποτέ πιο ψηλά από την πλάτη.
Γλουτοί:
Επιμήκεις, δυνατοί λίγο κυρτοί. Με ισχυρά μυϊκό σύστημα που δεν είναι πιο κοντοί ή πιο ψηλοί από το ακρώμιο.
Στήθος:
Καλά αναπτυγμένο, δυνατό, βαθύ που κατέρχεται στο επίπεδο των αγκώνων. Το σημείο του στέρνου είναι ορατό. Καλά καμπυλωτά πλευρά σχηματίζοντας μεγάλο θώρακα.
Κοιλία και πλευρά:
Κοιλία τοποθετημένη ψηλά με ορατά γεμάτα πλευρά.
Ουρά:
Ουρά τοποθετημένη ψηλά μεσαίου μεγέθους. Δυνατή, χοντρή στη ρίζα όπου λεπταίνει ελαφριά προς την άκρη των οπίσθιων άκρων. Καλυμμένη με κοντή τρίχα, σε ήρεμη κατάσταση είναι τοποθετημένη αναμεταξύ τους. Όταν κινείται υψώνεται πάνω από την πλάτη αλλά ποτέ δεν το αγγίζει.
Άκρα
Μπροστινά άκρα
Γενική έμφαση:
Κατακόρυφα, ίσια και παράλληλα τα μπροστινά άκρα. Το μήκος των αντιβραχιωνων είναι ίσο με το μήκος του ώμου. Ισχυρή δομή οστών, ισχυρό μετακάρπιο, οι αγκώνες κλείνουν προς το σώμα.
Ώμοι:
Πλάγια ωμοπλάτη, μυώδης, ίση με το άνω μέρος του βραχίονα. Η γωνιά της ωμοπλάτης- βραχίονα είναι γύρω (κοντά) στις 105 μοίρες.
Πάνω μέρος ακρών:
Δυνατό
Αγκώνες:
Οι αγκώνες κλείνουν προς το σώμα
Βραχίονες:
Ίσιου μεγέθους, κατακόρυφοι, με δυνατά οστά.
Μετακάρπιο:
Δυνατό με ισχυρά οστά όπου φαίνεται ελαφρά λοξό.
Μπροστινά πόδια:
Στρογγυλεμένα, συμπαγής με ισχυρά δάκτυλα, σκληρά νύχια, πατούσες δυνατές και σκληρές.
Πισινά άκρα
Γενική έμφαση:
Ισχυρά, μυώδες, με άριστε γωνίες. Φαίνονται από πίσω παράλληλα χωρίς απόκλιση στις αρθρώσεις.
Πάνω μέρος του μηρού:
Δυνατό και μυώδες, γωνιά του μηρού κοντά στις 105 μοίρες.
Γόνατα:
Μέτρια γυρτά
Κάτω μηρός:
Είναι μέτριου μήκους-μυώδες. Η γωνιά μηρού με κνήμης είναι κοντά στις 115 μοίρες.
Αρθρώσεις Ταρσού:
Καλά σχηματισμένες. Η γωνιά πίσω από τα γόνατα είναι ανοικτή.
Μετατάρσιο
Ισχυρό αρκετά μακρύ, με στερεό πόδι.
Πίσω ποδιά:
Στρογγυλεμένα, συμπαγή. Θα μπορούσαν να είναι πιο επιμήκεις από τα μπροστινά πόδια. Τα νύχια είναι εμφανή, παράνυχο συνήθως μόνο. Δεν είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί. Ο χρωματισμός των πατούσων στα μπροστινά και πίσω πόδια είναι σύμφωνα με το χρώμα του τριχώματος.
Βάδισμα / κίνηση:
Ταχύ και ανάλαφρο. Στο περπάτημα έχουν μια φυσική κλίση με το κεφάλι χαμηλά. Μυρίζοντας όλη την ώρα στο δάπεδο.
Δέρμα:
Ελαστικό, παχύ, πλήρως κατανεμημένο σ’ όλο το σώμα. Ο χρωματισμός του δέρματος είναι σχετικός με το τρίχωμα.
Τρίχωμα:
Πυκνό, κοντό, απαλό και επίπεδο, καλύπτει πλήρως το σώμα.
Χρώμα:
Η φυλή έχει πολύ τυπικούς αρλεκίνους χρωματισμούς.
Τα πιο συνηθισμένα χρώματα:
• Καφέ αρλεκίνο, καφέ αρλεκίνο και άσπρο
• Γκρίζο αρλεκίνο, γκρίζο αρλεκίνο και άσπρο
• Άσπρο με καφέ αρλεκίνο σημάδια
• Άσπρα με γκρίζα αρλεκίνο σημάδια
• Όλα τα χρώματα ιχνηλάτη, εκτός από σταθερό μαύρο ή μαύρο με καφέ
Μέγεθος και βάρος:
Ύψος της ωμοπλάτης: Αρσενικά 47-52 +/- 2cm
Θηλυκά 45-50 +/- 2cm
Βάρος: σε σχέση με το ύψος σκύλων: Aρσενικά όχι μεγαλύτερο 25kg
Θηλυκά όχι μεγαλύτερο 22kg
Ελαττώματα:
Κάθε απόκλιση από τη προηγηθείσα περιοχή θα πρέπει να θεωρείται ως ελάττωμα το οποίο βαθμολογείται ανάλογα με την σοβαρότητα του και την ικανότητα του να ανταποκρίνεται σε εργασιακές δοκιμασίες .
Ελαφριά δομή
απουσία ενός ή περισσότερο από 2pm 1 ή 2 m 3.
Χαμηλό πρόσωπο
Κοντοί γλουτοί, κρυμμένα πόδια κάτω από το σώμα
Πολύ ανοικτές γωνιώσεις
Μπροστινά πόδια οι αγκώνες να μην είναι σε ευθεία ( έξω ή μέσα)
Στενό μπροστά ή /και κρυμμένες πλευρές
Όχι αρκετά βαθύ στήθος
Χαλαρά βλέφαρα
Σοβαρά Ελαττώματα:
Αδύναμη εμφάνιση
Ρύγχος πολύ μυτερό
Προγναθισμός της άνω ή κάτω γνάθου
Εντρόπιον / Εκτρόπιον
Αδύνατη πλάτη
Ψηλοί γλουτοί, περισσότερο ψηλοί από τα ψηλότερα άκρα
Γόνατα βαρελόσχημα ή σαν αγελάδας
πολύ χαλαρό μπροστά
Εξέχουν αγκώνες
Πολύ μακρύ τρίχωμα
Ελάττωμα αποκλεισμού:
Κάθε σκύλος που παρουσιάζει σαφείς φυσικές ή συμπεριφοριστικές ανωμαλίες θα πρέπει να απορρίπτεται.
Επιθετικά ή υπερβολικά ντροπαλά
Πλατιά δομή σώματος (κατά μήκος του σώματος ίση ή μικρότερη από το ύψος των άκρων)
Διάσπαση της μύτης
Υπερβολικός προγναθισμός , προγναθισμός σε οποιοδήποτε βαθμό
Σκληρότριχο ή Μακρότριχο
αλβινισμός
Αποχρωματισμός της μύτης (ροζ μύτη) ή ροζ σημάδια στη μύτη
Ν.Β:
Τα αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν προφανώς δύο κανονικούς όρχεις κατεβασμένους στο όσχεο.
Μόνο λειτουργικά και κλινικά υγιή σκυλιά, με τυπικά διαμορφωμένη στην φυλή πρέπει να χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή.
